In 1979 brak de Amerikaanse hardrockgroep Kiss wereldwijd, en dus ook in Nederland, door met de single 'I was made for loving you' en het album 'Dynasty'. Zowel de single als de elpee kenden enige disco invloeden. Ik vond het in elk geval geweldig. De schmink, de pakken, de shows. Kiss is voor mij onvervalst jeugdsentiment en ik ben ze ook tot op de dag van vandaag blijven volgen. Gitaristen en drummers kwamen en gingen. De harde kern wordt al sinds het begin gevormd door Paul Stanley en Gene Simmons, dat is de man met die lange tong. In de loop der jaren heeft de band met verschillende muzikale stijlen geëxperimenterd. Disco, pop, een conceptalbum, grunge. Hun beste plaat vind ik misschien wel 'Revenge' uit 1992. Rauw en vuig. Zoals het hoort. Over 'Sonic boom' die in 2009 met een nieuwe line up als een soort van come back album wordt beschouwd was ik heel wat minder enthousiast. Op zich best een aardige plaat maar de sound is mij te clean en te gepolijst.
Gisteren 'Monster' gekocht en deze plaat blaast je echt van je sokken! Misschien overtreft hij voor mij 'Revenge' nog wel. Hij klinkt in ieder geval weer een stuk harder en rafeliger dan 'Sonic boom'. Met de voortreffelijk knallende opener 'Hell or Hallelujah' begint het feest.
Volgend jaar bestaat de band 40 jaar! Voorwaar een 'Monster'(lijke) prestatie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten