'Nachtzuster' nu ook te leen

Mijn debuut 'Nachtzuster'  was tot afgelopen donderdag, 21 februari, alleen te bestellen. Nu kun je het boek echter ook lenen bij de openbare bibliotheek in Roden. Er zijn twee exemplaren en deze zijn op dit moment beide uitgeleend. Dat begint goed dus.

A good day to die hard bad day for die hard fan

Gisteren naar het vijfde deel uit de 'Die Hard' reeks geweest: 'A good day to Die hard'. Ik had beter thuis kunnen blijven. Wat een afknapper deze film. 25 jaar geleden in 1988 werd met 'Die Hard' een nieuwe standaard gesteld voor de moderne actiefilm. Sequels konden dus niet uitblijven. Al kon geen daarvan de eerste evenaren laat staan overtreffen. 'Die hard with a vengeance' was nog steeds een dijk van een film maar eigenlijk had de serie hier moeten stoppen. In 2007 verscheen 'Die Hard 4.0'. Een aardige actiefilm maar eigenlijk ook niet meer dan dat. Vergeleken bij deel 5 is dit echter een meesterwerk.
'A good day to die hard' verzuipt in de explosies en shoot outs. Het claustrofobische sfeertje wat de eerste films zo bijzonder maakte is totaal verdwenen. Een verhaal is er eigenlijk niet en datzelfde geldt eigenlijk voor de humor en het cynische karakter van de door Bruce Willis gespeelde John mc Clane.
Erg jammer.

Als fan van de serie kan ik beter nog een keer de originele 'Die Hard' in de dvd speler schuiven.

Presentatie 'Trip'

Gisteravond vond de presentatie van 'Trip' plaats in de openbare bibliotheek in Roden. Klein van opzet maar daarom niet minder gezellig.

Het goede doel Geboren voor het geluk

Geboren voor het geluk

Je denkt het zal mij niet overkomen. Dus wel. Je denkt het zal allemaal wat meevallen. Dus niet. Vorige week vrijdag, de vijfentwintigste en dus niet de dertiende, een smak gemaakt met de fiets veroorzaakt door de sneeuw die er nog lag en de weg op sommige plekken verraderlijk glad maakte. Nog behoorlijk snel weer opgekrabbeld en gewoon naar huis gefietst. Wat schaafwonden dacht ik nog. Toen ik thuis echter twee trappen letterlijk op moest strompelen begreep ik dat er meer aan de hand was...
Een flinke bloeduitstorting in de knie en gekneusde onderbeenspieren was de uiteindelijke diagnose. Een medewerkster van de doktersdienst zag het allemaal echter nog behoorlijk zonnig in.
'U heeft geluk gehad,' zei ze, 'u heeft niets gebroken.'
En ja, ik kom momenteel amper de deur uit, me voortbewegen kost behoorlijk wat moeite maar ik heb me nog nooit zo geeeeeeeeeeeeelukkig gevoeld.
Ik moet dit vaker doen.

Zoals Het goede doel al zong: 'Ik brak m'n been op vele plaatsen want ik vergat de laatste tree. Maar ik had m'n nek wel kunnen breken dus het viel eigenlijk best mee.'